Αρκετοί άνθρωποι, έχοντας διαβάσει περί Ρέϊκι, προβληματίζονται αν πρέπει να έρθουν σ’ επαφή και μ’ αυτό το ενεργειακό θεραπευτικό σύστημα, το γιατί, αν πρέπει να γίνουν Ρέϊκι οι ίδιοι ή ακόμα-ακόμα πώς είναι, με τι τέλος πάντων μοιάζει αυτή η μέθοδος.
Κατ’ αρχήν κανείς δεν «πρέπει» ή δεν χρειάζεται να γνωρίσει, να μάθει ή να εφαρμόσει καμία απολύτως μέθοδο, όποια κι αν είναι αυτή, αν δεν αισθανθεί την εσωτερική παρόρμηση γι’ αυτό. Ειδικότερα μάλιστα σε κάθε τι που άπτεται των ενεργειακών θεραπευτικών μεθόδων ή γενικώς με κάθε τι που σχετίζεται ή αφορά οτιδήποτε περιλαμβάνεται σ’ αυτή τη μεγάλη και γενική κατηγορία ενασχολήσεων, που συνηθίζουμε να ονομάζουμε «εναλλακτικός χώρος».
Στην εποχή μας φαίνεται ότι και αυτός ο «χώρος» έχει γίνει ρεύμα. Ένα ρεύμα που προϋποτίθεται ή οδηγεί στο θαύμα. Η ανάγκη μας να ανακαλύπτουμε τα θαύματα έξω από τον εαυτό μας, που έχει την ίδια ρίζα με το ότι θεωρούμε και τον θεό μακριά και έξω από τον εαυτό μας, συνηγορεί στην κατά συρροήν ακολουθία μεθόδων και πρακτικών που χαρακτηρίζονται «εναλλακτικές». Όπως επίσης προς αυτές τις διαδρομές μάς κατευθύνουν η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ζωή μας σήμερα, τα αδιέξοδα, η κατακρήμνιση πολλών αξιών από το βάθρο τους, η απελπισία που βιώνουμε στην καθημερινότητα, η απογοήτευσή μας από τους πνευματικούς ή άλλους ταγούς, οπότε καταφεύγουμε μαζικά στην αναζήτηση άλλων τρόπων προκειμένου ν’ ακουμπήσουμε ή να πιαστούμε από κάπου ώστε να επιβιώσουμε.
Όμως τίποτα απ’ ό,τι και να ακολουθήσουμε δεν πρόκειται να έχει αποτέλεσμα, αν εμείς συνεχίζουμε να λειτουργούμε με τον ίδιο τρόπο: εξουσιοδοτώντας κάποιον ή κάποιους άλλους προκειμένου να πετύχουμε την προσωπική μας αλλαγή, εκχωρώντας την ευθύνη της ατομικής μας γιατρειάς σε ανθρώπους και μεθόδους που παρουσιάζονται ως οι άριστες, ενώ στην πράξη αποδεικνύεται πολύ συχνά ότι τά πράγματα δεν εξελίχτηκαν έτσι όπως μας τα είχαν πει ή περιγράψει, ή, κατά μία έννοια, υποσχεθεί.
Αν η οποιαδήποτε απόφασή μας να ασχοληθούμε με την οποιαδήποτε μέθοδο δεν εκκινεί από την εσωτερική και συνειδητή μας επιλογή, η οποία προϋποθέτει μάλιστα τη σοβαρή και συνεχή ενασχόληση, τότε ούτε το θαύμα θα φανεί, ούτε η μέθοδος θα αποδειχτεί επαρκής και αληθινή.Κατά συνέπεια, έχοντας πιά εισέλθει στο «σούπερ μάρκετ της μεταφυσικής» και εφαρμόζοντας παρόμοια κριτήρια με εκείνα της καταναλωτικής μας συμπεριφοράς και στις λοιπές εκδοχές της καθημερινότητάς μας, θα στραφούμε σε κάποιο άλλο, παρεμφερές «εναλλακτικό προϊόν» απ’ όσα εκτίθενται στο «ράφι». Μέ παρόμοια ίσως αποτελέσματα εν τέλει, δηλαδή με το να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι και αυτή η μέθοδος δεν ήταν καλή, δεν ήταν σωστή, δεν ήταν για μας.Αλήθεια, τι είναι για μας;
Κατά συνέπεια αυτής της λογικής προσέγγισης δεν υπάρχει κανένας λόγος και κανείς δεν χρειάζεται να εισέλθει στην ατραπό του Ρέϊκι. Κανείς δεν χρειάζεται να βρεθεί ούτε καν στο σταθμό εκκίνησης. Η ενέργεια άλλωστε μέσω του Συστήματος Ουσούϊ Ρέϊκι δεν παραβιάζει την ετοιμότητα ή τη θέληση κανενός και δεν πρόκειται, αν δεν επιτρέψει ο οποιοσδήποτε συνειδητά εφαρμόζοντας καθημερινά το σύστημα, να του εκδηλώσει κανένα θαύμα, καμία αλλαγή.
Επειδή το θαύμα είναι παρόν, όταν τού αφήνουμε εμείς χώρο να εκδηλωθεί.
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που κανένας δεν μπορεί να πει με τι μοιάζει το Ρέϊκι. Όπως επίσης κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει τι σημαίνει ζωή. Μπορούμε να περιγράψουμε ή ν’ αναφέρουμε τις δικές μας εμπειρίες κατά τη διάρκεια της ζωής μας και εξ αυτών να συνάγουμε συμπεράσματα περί ζωής ή περί του τι σημαίνει να είναι κάποιος ή κάτι ζωντανό, αλλά στην πραγματικότητα ορισμός για τη ζωή δεν υφίσταται.
Συνήθως, λόγω του ότι με τον υλικό θάνατο ορίζουμε τι είναι θάνατος, καταλήγουμε διά τη ατόπου να συμπεραίνουμε πως ό,τι δεν είναι θάνατος είναι ζωή.
Το ίδιο συμβαίνει και με το Ρέϊκι. Μπορεί ο οποιοσδήποτε το έχει δοκιμάσει ή είναι Ρέϊκι να αναφέρει τις εμπειρίες του, να περιγράψει την ή τις καταστάσεις, τα θαύματα, τις αλλαγές, τη θεραπεία που έχει επιφέρει στη ζωή του, αλλά το πώς ακριβώς είναι ή ορίζεται το Ρέϊκι ουδείς μπορεί να το πει.
Επειδή το Ρέϊκι είναι εμπειρία και μάλιστα προσωπική εμπειρία. Εξαρτάται απολύτως από την προσωπική σχέση του καθενός μας με την Ενέργεια, πέρα και έξω από κάθε νοητική, συναισθηματική ή άλλη μεσολάβηση του οποιουδήποτε άλλου, ακόμα κι αν αυτός είναι θεραπευτής ή δάσκαλος Ρέϊκι.
Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τη ζωή. Κανένας δεν μπορεί να μας υποβάλλει ή να μας την ερμηνεύσει, παρ’ εκτός από την προσωπική μας εμπειρία και την ατομική συνειδησιακή μας κατάσταση.
[Το κείμενο έχει ήδη δημοσιευθεί στο www.joyfullife.gr, 31/1/2010]
